تولد انسان روشن شدن کبریتی است
و مرگش خاموشی آن!
بنگر در این فاصله چه کردی؟!!
گرما بخشیدی...؟!
یا سوزاندی...؟!!
نویسنده :
Arash - ساعت 4:54 روز
دو شنبه 12 فروردين 1392برچسب:,
♥●•٠·˙♥●•٠·˙♥●•٠·˙♥●•٠·˙
چــه زود ســهم روزهای ِ خــوب
یــادش بــخیــر مــی شــود....
♥●•٠·˙♥●•٠·˙♥●•٠·˙♥●•٠·˙
انســـــــــانهاى بــــــزرگ ،دو دل دارنــــــــد ؛دلـــــى که درد مى کشـــــــــــد و پنهـــــــــــــــان است و دلـــــــــــــــى که میخندد و آشکـــــــــــــــار است.
به انتهای بودنم رسیده ام…
اما …
اشک نمی ریزم…
پنهان شده ام پشت لبخندی که درد میکند…
خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
نویسنده :
Arash - ساعت 5:19 روز
جمعه 9 فروردين 1392برچسب:,
عازم یک سفــــــــــــــرم
سفری دور به جایی نزدیـــــــــــــک
سفری از خود من به خــــــــــــــــــــــــــــودم
مدتی است نگاهم به تماشای خداســـــــــــــــــــــت
و امیـــــــــــــــــدم به خداوندی اوســــــــــــــــــــــــــــت…
داروخانه هم می داند که زخم هایم زیاد است...
بقیه ی پولم را چسب زخم می دهد!!!
به فکر مهم بودن نباش...! تیتر روزنامه ی شنبه، زباله ی روز یکشبنه ست...
یک عالمه اتفاق دوره ام کرده اند، نه می افتند! نه می روند! فقط می رقصند...!
خطا از من است میدانم...
از من که سالهاست گفته ام<ایاک نعبد>
اما به دیگران هم دل سپرده ام..
از من که سالهاست گفته ام<ایاک نستعین>
اما به دیگران هم تکیه کرده ام..
اما رهایم نکن...بیش از همیشه دلتنگم...
به اندازه ی تمام روزهای نبودنم...!!!
نویسنده :
Arash - ساعت 1:44 روز
سه شنبه 22 اسفند 1391برچسب:,
تو هم می‌دانی با گلوی لبریز از بغض و نگهداشتن باران ، پشت چشمها لبخند زنان در میان جمع نشستن چقدر دشوار است …؟